Τα Ιστορικά γεγονότα των τελευταίων μηνών με την Κύπρο πρωταγωνίστρια σε ένα διεθνές πλαίσιο εξελίξεων είχαν ως παράδοξο αποτέλεσμα το χρονικό και χωρικό εγκλωβισμό της σκέψης μέσα σε ένα ασφυκτικό χωρικο-χρονοδιάγραμμα της “Κύπρου του Τωρά”. Οι σκέψεις τζαι οι λέξεις είναι στριμωγμένες που την κυβέρνηση Αναστασιάδη ως την κυβέρνηση Χριστόφια τζαι που τον Μάρτη του κουρέματος ως το 2011 της Εγνατίας...
Θυμίζει κάτι που οπαδική μουρμούρα ύστερα που την ήττα της ομάδας σένα παιχνίδι που, έτσι ή αλλιώς, κάποιος πρέπει να κερδίσει τζαι κάποιος να το χάσει... Έτσι περίπου είναι τζαι το κοινωνικοοικονομικό σύστημα το οποίο καθορίζει τον τρόπο ζωή μας : κάποιος πρέπει να κερτά ή μάλλον χρειάζεται κάποιος να χάνει για να κερδίζει κάποιος άλλος. Εχτές ήταν ο λαός της Ιρλανδίας τζαι της Ισλανδίας, σήμερα της Κύπρου για να κερδίζει η πλουτοκρατία της Γερμανίας τζαι της Ολλανδίας. Σε άλλη κλίμακα τζαι διάσταση, χαμένοι είναι η Αφρική τζαι η Ασία, αιώνια κερδισμένοι η Ευρώπη τζαι η Αμερική.
Έτσι πάει το παιχνίδι τζαι έσιει τζαι όνομα : "καπιταλισμός". Τίποτε το τζαινούρκο, το απροσδιόριστο, το τερατώδες, καμιά αφηρημένη έννοια. Ένα κοινωνικοοικονομικό σύστημα με συγκεκριμένα, απτά χαρακτηριστικά τζαι δράση, που με όσο κόπο εχρειάστηκε για να δημιουργηθεί τζαι για να διατηρείται, τόσο κόπο χρειάζεται για να φραχτεί, να ξηλωθεί!
Το ότι η σκέψη τζαι η συνείδηση εγκλωβίστηκαν στα σύνορα του παρόντος τζαι της Κύπρου, μπορεί να είναι τζαι θετικό. Είναι η αμφισβήτηση του “είναι”. Εχάσαμε το ππούσουλα, ούτε το μέλλον μπορούμε να οραματιστούμε, ούτε το παρελθών να αναπολήσουμε. Τζαι τούτο σημαίνει ρήξη με την “πραγματικότητα” του κατεστημένου.
Θα μας φκεί σε καλό εάν το δαμέ τζαι το τωρά αρκέφκει να μας πνίει τζαι αποπειραθούμε να κατανοήσουμε το παρελθόν τζαι να κτίσουμε το μέλλον με το πνεύμα ανοιχτό τζαι χρονικά τζαι χωρικά. Θα μας φκεί σε καλό εάν συνειδητοποιήσουμε ποιόν είναι τούτο το “παιχνίδι” που παίζουμε τζαι κυρίως αν διερωτηθούμε κατά πόσο θέλουμε να συνεχίσουμε να ζούμε έτσι, με τούτους τους κανόνες τζαι τούτες τις νόρμες... ευχόμενοι τζαι προσευχόμενοι να χάσει κάποιος άλλος πέρκει κερτίσουμεν εμείς... ευχόμενοι τζαι προσευχόμενοι κάποιοι να πεινούν για να χουμε ΕΜΕΙΣ να τρώμε !
δημήτρης
"που με όσο κόπο εχρειάστηκε για να δημιουργηθεί τζαι για να διατηρείται, τόσο κόπο χρειάζεται για να φραχτεί, να ξηλωθεί!"
ΑπάντησηΔιαγραφήο κόπος ήταν και είναι πολύς. έχουμε εμείς την θέληση και την όρεξη;