Ο μύθος των ευρωπαϊκών διασυνδέσεων του ΔΗΣΥ (1)

Γίνεται πολύς λόγος τελευταία για τις διασυνδέσεις που έχει ο ΔΗΣΥ και πιο συγκεκριμένα ο πρόεδρος του, υποψήφιος για την προεδρία κ. Αναστασιάδης. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται για τις διασυνδέσεις και καλές σχέσεις που έχει σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δηλαδή με την ηγεσία του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) και κατά συνέπεια με ηγεσίες ευρωπαϊκών κρατών. Οι σχέσεις αυτές, σύμφωνα με τους προαναφερθέντες θα μπορούσαν να συμβάλουν, αν μη τι άλλο, στην υπεράσπιση των Κυπριακών συμφερόντων. 

Αν κρίνουμε όμως από τη στάση που τηρούν κάποιες κυβερνήσεις, στις οποίες κόμματα-μέλη του ΕΛΚ συμμετέχουν ως κυβερνώντα ή συγκυβερνώντα, σχετικά με το θέμα της δανειοδότησης της Κύπρου (Γερμανία, Αυστρία, Φιλανδία...) οι “καλές” αυτές διασυνδέσεις δεν φαίνεται να αποφέρουν καρπούς... Μάλιστα οι ιδιωτικοποιήσεις ημικρατικών οργανισμών τείνουν να γίνουν απαραίτητη προϋπόθεση της ενεργοποίησης του δανείου.

Όσον αφορά στο κυπριακό πρόβλημα δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι ο τρόπος που το ΕΛΚ προσεγγίζει το ζήτημα ταυτίζεται με τα συμφέροντα της ελληνόφωνης κυπριακής πλευράς. Μάλιστα, στο Μανιφέστο που δημοσίευσε το ΕΛΚ για τις ευρωεκλογές του 2009, στο κεφάλαιο “Uniting Europe on the World Stage” γίνεται και αναφορά στο “Κυπριακό”: 

"The EPP stresses the need for a comprehensive settlement of the Cyprus question based on UN Security  Council resolutions and on the principles on which the European Union is founded; it welcomes the renewed commitment of political leaders on both sides to a negotiated solution and supports the ongoing direct negotiations between the leaders of the two communities in Cyprus and will accept any agreement reached by them provided that it is in conformity with the principles on which the EU is founded, including the four fundamental freedoms (...)" 

Βέβαια, σε ένα κείμενο πέραν των τριάντα πέντε σελίδων μια αναφορά μερικών γραμμών μπορεί να θεωρηθεί μικρή. Δεν παύει όμως από τα να είναι μια σημαντική αναφορά. 

Αντίθετα αυτό που είναι προβληματικό είναι το γεγονός ότι το ΕΛΚ προσπαθεί να συσχετίσει το κυπριακό με την ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το ΕΛΚ εναντιώνεται στην ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ και ένα από τα βασικά επιχειρήματα που χρησιμοποιεί είναι η μη λύση του Κυπριακού. Μέσα από τις θέσεις του ΕΛΚ αλλά και τις κατά καιρούς δηλώσεις ηγετικών στελεχών του κόμματος, όπως ο Σαρκοζί και η Μέρκελ, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι στην Ευρώπη που οραματίζεται το ΕΛΚ, δεν υπάρχει σε καμία περίπτωση χώρος για την (μουσουλμανική) Τουρκία. Με άλλα λόγια το Κυπριακό δεν είναι η αιτία της απόρριψης της Τουρκίας, αλλά κομμάτι της επιχειρηματολογίας που ενδυναμώνει μια θέση αρχών του ΕΛΚ : κατά της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ. 

Έχοντας αυτό ως δεδομένο είναι θεμιτό να διερωτάται κάποιος αν το ΕΛΚ είναι πρόθυμο να συμβάλει στην επίλυση του Κυπριακού προβλήματος από τη στιγμή που η μη λύση του κυπριακού εξυπηρετεί βασικές του αρχές... 

Είναι επίσης εύλογο το ερώτημα που αφορά στο αν ο ΔΗΣΥ συνειδητά επικαλείται τις διασυνδέσεις αυτές ως προτέρημα τόσο για την κυπριακή οικονομία όσο και για την επίλυση του κυπριακού ή αν το κάνει λόγο εσφαλμένης πολιτικής ανάλυσης ή/και λόγο ιδεολογικών αγκυλώσεων ;

Δημήτρης