Στην τσέπη μου έχω μια δραχμή. Γύρισα όλο το πρωί όλα τα υπουργεία και τις
εφημερίδες. Υπάρχει μία πιθανότητα μεθαύριο να μας δώσουν την άδεια. αν με
δεχτεί ο υπουργός. Τι θέλω εγώ εδώ. Τι θέλω! Μίλησα με τον επιχειρηματία.
Άσιμε - μου λέει - το μαγαζί θα το
δώσω, δεν αντέχω άλλο. Έχεις χρηματοδότη;
- Περίμενε - του λέω - είναι κρίμα να χάσεις την ευκαιρία τώρα. Τώρα που
σίγουρα θα δουλέψει το χειμώνα.
- Θα το δώσω - μου λέει -.
Πήρα τηλέφωνο τα παιδιά. Βρήκα μόνο τον ένα.
- Θα πάμε Θεσσαλονίκη - του λέω. Βρες τα παιδιά και μη τους αφήσεις να
σκορπίσουν. Έδωσα την είδηση στις εφημερίδες. Κάτι τέτοιο θα το δημοσιεύσουν
σίγουρα.
Μην τους αφήσεις να σκορπίσουν.
"Ο Νιόνιος έκανε το μπάνιο του. Και μάλιστα, μόνος του για πρώτη φορά.
Η Μαμά του τον χάιδευε γελώντας και απορώντας."
- Άραγε θα μ' αφήσουν να κάνω παράσταση στη Θεσσαλονίκη!!!;.
"Ο Νιόνιος πήγε στο σπίτι της πάπιας. Κτύπησε το
κουδούνι...ντρίνν..."
- Ο κύριος Α.
- Μάλιστα.
- Από το Αστυνομικό τμήμα.
- Τι θέλετε.
- Μας κατήγγειλαν ότι κάνετε φασαρία και δεν εφαρμόζετε τους κανόνες της
πολυκατοικίας.
- Μάλιστα και ποιος σας τόπε.
- Οι ένοικοι. Προχτές μάλιστα βγάλατε έξω τα σκουπίδια σε ακατάλληλη ώρα.
Ξέρετε, απαγορεύεται.
- Απαγορεύεται;
- Μάλιστα.
- Τα σκουπίδια... και ήρθατε γι'αυτό.
- Ναι, να σας κάνουμε συστάσεις.
- Χαίρετε. είπε η πάπια. Χαίρετε. είπε ο Νιόνιος.
- Ποιος είστε δε σας ξέρω. Σας έχω ξαναδεί;
- Μπα σε καλό σου πάπια, είπε ο Νιόνιος. Μα δε με γνωρίζεις;
- Όχι, είπε η πάπια και φώναξε τις γουρουνίτσες.
- Γνωρίζει καμιά σας τον κύριο. Τον ωραίο κύριο που ήρθε στο πάρτυ μας;
- Όχι, είπαν οι γουρουνίτσες και κοίταζαν κλεφτά η μια την άλλη".
Τη φίλη μου την έχασα, δεν είχα άλλη δραχμή να τηλεφωνήσω. Κάποτε σταμάτησα
τριάντα μανιασμένους... Ουαί τοίς πλανωμένοις.
Ο Διευθυντής της Αστυνομίας μου συνέστησε να μη προβώ σε περαιτέρω
επιπλοκές.
Το ντουέτο έκανε δηλώσεις στη Χριστιανική. Η φίλη μου δε γύρισε σπίτι. Η
γειτόνισσα μου είπε χτες με γύρευαν τρεις αστυνομικοί. Σήμερα ήρθαν για τα
σκουπίδια. Και νόμισα εγώ πως ήταν...
"- Μα είμαι ο Νιόνιος, είπε το γουρουνάκι, δε με γνωρίζετε;
- Ο Νιόνιος! Είπαν όλες τους με μια φωνή.
- Μα πώς έγινες έτσι. Τι ομορφιές είναι αυτές. Καλέ, τι ωραία που
μυρίζει...
- Μ' έπλυνε η μαμά μου με σαμπουάν. Με σαμπουάν Χαν.
- Καλέ τι όμορφος που είναι. Τι ωραία χωρίστρα...
- Τι ωραίο κουστούμι, τι ωραία γραβάτα.
Φώναζαν όλες μαζί οι γουρουνίτσες, κι απλώνανε μία μία τα χεράκια τους να
τον αγγίξουν."
Μη μ' αγγίξουν. Δε θα μ' αλλοτριώσουν. Απεργία πείνας.
- Γιατί δεν πήγες και σύ;
- Μα...
- Γιατί δεν κάνεις αντίσταση;
- Μα δε μπορώ. ο αγώνας μου είναι αλλού. Κάνω, αλλά δεν φαίνεται. Είμαι
μαζί σας κι απ' έξω σας.
Είστε μαζί μου κι απέξω μου. Είμαστε διαφορετικοί. Κάποτε συναντιόμαστε.
Κάποτε χωρίζουμε.
- Εγώ δεν έχω πανώ. Εγώ δεν έχω πομπό. Εγώ είμαι πανώ. Εγώ είμαι πομπός.
Πομπός που δεν πιάνεται εύκολα. Πανώ που δεν διακρίνεται εύκολα. Είμαι μάζα
και είμαι ένας - είμαι ένας και είμαι μάζα. Σείς ίσως νοιώσετε. 'Γω δε θα
νοιώσω λεύτερος ποτέ. Λευτεριά είναι κι αυτή βόλεμα. Προς βόλεμα δε στέργω.
"- Πάμε μέσα - είπε η πάπια. Σήμερα γιορτάζουμε διπλά.
- Πάμε να σε κεράσουμε Νιόνιο."
- Όχι, ευχαριστώ.
- Μα δε θέλετε να υπογράψετε συμβόλαιο; Μα η εταιρεία μας σας εξασφαλίζει
από πάσης πλευράς. Και τώρα μάλιστα που δεν υπάρχει λογοκρισία.
- Δεν υπάρχει λογοκρισία;;;
- Υπάρχουν όμως Νόμοι. Ποτέ μου δεν κατάφερα να ευθυγραμμιστώ με κανόνες
συμπεριφοράς.
Σήμερα, ο νοικοκύρης μου είπε να τα μαζέψω και να φύγω. Ο Νοικοκύρης μου
είναι κοντός, ο νοικοκύρης μου είναι στρουμπουλός. Ο Νοικοκύρης μου έχει
υπόληψη. Η υπόληψη είναι κάτι που κρέμεται, κρέμεται από μια τρίχα. Ο
Νοικοκύρης δε θέλει με κανένα τρόπο να του πέσει η υπόληψή του.
Εγώ είμαι ψηλός, εγώ είμαι λεπτός.
Εγώ δεν έχω υπόληψη. Εγώ είμαι τρίχα.
Ο νοικοκύρης μου θέλει να αντικαταστήσει την τρίχα μου με μια άλλη τρίχα.
Η τρίχα μου δεν του πάει, τη φοβάται.
(απόσπασμα από "Αναζητώντας Κροκανθρώπους" - Νικόλας Άσιμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου