Το χωράφι με τις ροθκίες

Έχω ένα χωραφούι με ροθκίες. Κάμνουν κάτι ρόθκια μεγάλα, ολοκότσινα, γλυτζιά. Μαζεύκω τα κάθε χρόνο τζιαί παίρνω τα στην αγορά. Πιάνω καμιά εκατοστή λίρες τον χρόνο.

Που το έγραψε πάνω μου ο μακαρίτης ο παππούς μου ήταν γέριμο το χωράφι.. Γεμάτο πέτρες, γαουράνγκαθους τζιαί ξισταρκές. Επίερωσα σσιήρο τζιαί εκαθάρισε τα χόρτα τζιαί ίσωσε μου το. Εκάτσα τζιαί εξιπέτριζα δκυό μέρες μόνος μου, επόνησα την μέση μου, ούτε ένας παρέας εν ήρτε να με βοηθήσει. Εγόρασα τζιαί ένα διπλοκάμπινο χώμα καλό τζιαί απλωσα το, έφερα τζιαί κόπριν. Έφκαλα τζιαί διάτριση ρε φίλε. Μια φάουσα λίρες που ηθέλαν οι πεζεβέγκιες για να την φκάλουν, ήθελαν τζιαί άδειες ιμισσιή μου τζιαί ιστορίες! 

Άμα εποσπαστικα επέρασα τα λάστιχα τζιαί εφύτεψα τες ροθκίες. Εγίνηκε ένα χωραφούι λαλώ σου, θωρείς το τζιαί σσιέρετε η ψισιή σου! Εν πολλήν αγάπη που το έδωκα. Κάθε δίλης πάω τζιαμε, πίνω το τσιάρο μου, θωρώ την φύση τζιαί ξεχάνω τα ούλα.

Προχτές στον καφένε ήρτε ένας σπουδασμένος που την χώρα τζαί είπε μου ότι ενδιαφέρετε να το γοράσει. Δια μου 1000 λίρες λαλεί επειδή που τα ρόθκια εν να φκάλει 100 λίρες τον χρόνο. Μα μάσσιετε να μου γελάσει;

ΣοπιλιΦ