Που πήγαν εκείνες οι παλιές εποχές της κασέτας, που την έπαιζες ανάποδα και μπορούσε να ακούσεις τους ύμνους προς τον Εωσφόρο, και να χαλαρώσεις με τα σατανιστικά τραγούδια χωρίς να καταλάβει κανείς τίποτα. Και εκτός των άλλων να έχεις και συμπαράσταση από σπουδαίους τραγουδοποιούς που μετάφεραν το μήνυμα του σατανά, όπως την Μαρινέλα και τον Χατζή ->
«Κι υστέρα, κι ύστερα μα δεν υπάρχει ύστερα...έκλεισαν ξανά τα σιδερά»
Δηλαδή... «Σατανάς μαζί!»
Τον Παύλο Σιδηρόπουλο -> «Στο βιβλίο των ηρώων του τρόμου βρήκα τις φάτσες που ζητούσες χθες ζαρωμένος στην γωνία..»
Δηλαδή «Είσαι ο δαίμονας κι έδειξες πως μισούσες»
Τον Τζίμη Πανούση (εντάξει αυτό τον έχω ικανό!) -> «στα σχολεία γάματα γράμματα σπουδάσματα»
Δηλαδή «Σατανά, σατανά, σατανά, αει δοξάσεις»
Και τόσους άλλους καλλιτέχνες που πούλησαν την ψυχή τους για μια εμπορική επιτυχία όπως τον Πάριο, την Άλκιστη, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, την Βίσση και τελευταία την Νατάσσα Μποφίλιου αν και μας φαινόταν καλό κορίτσι.
Μέτα από ατελείωτες ώρες ανάποδου ακούσματος μάθαμε για όλα τα κρυφά κηρύγματα του σατανά στα ξένα τραγούδια, και ευτυχώς που στρατοπέδευσε και μερικούς Έλληνες για αυτούς που δεν ξέρουν ξένες γλώσσες. Για εσάς που τώρα μπαίνετε στο δόγμα καλό είναι να ακούσετε ανάποδα το stairway to heaven – led zeppelin και revolution 9 – Beatles. Εκτός αυτών, μας υποκινούν να καπνίζουμε φτηνά ναρκωτικά οι Queen στο another one bites the dust.
Και τα αναφέρω όλα αυτά γιατί είναι πραγματικά άδικο να μην δίνετε καθόλου σημασία σε ένα τραγούδι που γράφτηκε στα αλήθεια για τον σατανά. Αυτό το τραγούδι είναι το Νατάσα – Σατανα! Αν δεν πιστεύεις για ξαναδιάβασε τους στίχους. Χωρίς να μπουν στο κόπο καν να το γράψουν ανάποδα (εκτός από τον τίτλο δηλαδή) έτσι ξερά και ίσια! Στο τραγούδι αυτό τραγουδάει ο ντράμερ του συγκροτήματος που μάλλον μύησε και το υπόλοιπο συγκρότημα στο σατανά, για αυτό και η ξαφνική επιτυχία του συγκροτήματος.
Οι στίχοι λοιπόν..
Λακκούβες που δεν παίζονται
στου ονείρου μου τους δρόμους
Χαμόγελο μεταξωτό μ’ αρέσει το άγγιγμά σου
μ’ αρέσει το ασημόδετο γλυκό αγκάλιασμά σου
Και θέλω θάλασσες του Απρίλη μου
Αρμύρα απ’ της ψυχής σου την πληγή
Αρμύρα απ’ της καρδιάς σου την πηγή
Θέλω να θες τα πάντα
Πρωί σε λεν’ αυγερινό
το βράδυ αποσπερίτη
Ασημαχτίδα της ψυχής
σε λέω Αφροδίτη
Πλέω σε λίμνες τ’ ουρανού
και περπατώ μοναχός
Στην πόλη την βαμμένη μου
και κρύβω τέτοιο πάθος
Λαμπύρισμα στις κόκκινες ανταύγειες των μαλλιών σου
θέλω να ακούς και θα σου πω τα λόγια της ψυχής μου
και θα στη στείλω μια βραδιά
να κοιμηθεί μαζί σου
Μακριά απ’ τις γκρίζες λάμψεις μου
χρόνε μου ψυχοφθόρε σε χαιρετώ
Λαμπρό αστέρι της αυγής
Τρανέ εωσφόρε
...θέλω φωτιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου