1984
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Βάσω Αλαγίαννη
Παρεξηγημένο τραγούδι που χορεύτηκε σε πίστες με ψευτοτσιφτετέλια και υψώθηκε σαν εθνικός ύμνος από αδαής εθνικιστές χωρίς ποτέ να καταλάβουν τι θέλει να πει ο ποιητής. Για να ερμηνεύσεις τα λόγια πρέπει να διαβάσεις αρκετές φορές τους στίχους και να αμφισβητήσεις όσα ήξερες μέχρι τώρα για το συγκεκριμένο τραγούδι.
Και αυτό επειδή οι στίχοι δεν μιλάνε για την ελληνική ψυχή και περηφάνια, μα για όλες τις φορές που η Ελλάδα και ο Έλληνας ξεπούλησε τον αδελφό του. Για όλες τις μέρες που στο Σικάγο νιώθεις σαν σπίτι σου και την Αθήνα σαν ξένος. Για όλες τις στιγμές που η «πατρίδα» και σε επέκταση το «κράτος» σε αρνιέται, σε εκβιάζει και σε χρησιμοποιεί.
Η πατρίδα για το Ρασούλη είναι η καρδία, δεν υπήρχε ποιο ξεκάθαρος τρόπος να το αναφέρει. Η Ελλάδα ήταν απλώς το χώμα που έτυχε να γεννηθεί και την ευχαριστεί γιατί του έμαθε να μην πιστεύει και να μην ελπίζει πολλά από πατρίδες. «Κάθε ένας είναι ένας που σύνορο πονά -κι εγώ είμαι ένας κανένας που σας σεργιανά».
Τον Αύγουστο του 2012 το τραγούδι έπαιξε σε συγκεντρώσεις της Χρυσής Αυγής με έντονες αντιδράσεις από την κόρη του Ρασούλη. Η ανακοίνωση της ήταν «Απαγορεύω ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ τη χρήση του εν λόγω τραγουδιού από την οργάνωση «Χρυσή Αυγή», λόγω εξαιρετικά μεγάλου πολιτικού και ιδεολογικού χάσματος της έννοιας του τραγουδιού αυτού, με τις δράσεις της συγκεκριμένης οργάνωσης. Οποιαδήποτε χρήση του τραγουδιού «Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ» από την οργάνωση «Χρυσή Αυγή», τη θεωρώ άκρως επικίνδυνη και εθνικά παραπλανητική» και συνεχίζει λέγοντας πως «ο δήμος δεν κατανοεί τραγούδια που γράφτηκαν για την υπεράσπιση της ανθρώπινης πατρίδας».
Οι στίχοι του τραγουδιού :
Χαρά στον Έλληνα που ελληνοξεχνά
και στο Σικάγο μέσα ζει στη λευτεριά
εκείνος που δεν ξέρει και δεν αγαπά
σάμπως φταις κι εσύ καημένη
και στην Αθήνα μέσα ζει στη ξενιτιά
Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ
και βαθιά σ' ευχαριστώ
γιατί μ' έμαθες και ξέρω
ν' ανασαίνω όπου βρεθώ
να πεθαίνω όπου πατώ
και να μην σε υποφέρω
Αχ Ελλάδα θα στο πω
πριν λαλήσεις πετεινό
δεκατρείς φορές μ' αρνιέσαι
μ' εκβιάζεις μου κολλάς
σαν το νόθο με πετάς
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι
Η πιο γλυκιά πατρίδα
είναι η καρδιά
Οδυσσέα γύρνα κοντά μου
που τ' άγια χώματα της
πόνος και χαρά
Κάθε ένας είναι ένας
που σύνορο πονά
κι εγώ είμαι ένας κανένας
που σας σεργιανά
Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ
και βαθιά σ' ευχαριστώ
γιατί μ' έμαθες και ξέρω
ν' ανασαίνω όπου βρεθώ
να πεθαίνω όπου πατώ
και να μην σε υποφέρω
Αχ Ελλάδα θα στο πω
πριν λαλήσεις πετεινό
δεκατρείς φορές μ' αρνιέσαι
μ' εκβιάζεις μου κολλάς
σαν το νόθο με πετάς
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι
Το τραγούδι γράφτηκε μαζί με την Βάσω Αλαγίαννη στην Κρήτη. Καθώς περιμένανε το λεωφορείο που πήγαινε στα Χανία άρχισε η Βάσω να μουρμουρίζει μια μελωδία. Ο Μανώλης πήρε το έμβασμα και άρχισε να συμπληρώνει στίχους και το τραγούδι γράφτηκε εκεί, στο δρόμο! Μάλιστα για να μην το ξεχάσουν αναγκάστηκαν να αγοράσουν ένα μαγνητοφωνάκι λίγες ώρες μετά για να το ηχογραφήσουν πρόχειρα.
Κυκλοφόρησε σε δίσκο "ναι στο ναι και ναι στο όχι" το 1984, που είναι αφιερωμένος στη μνήμη του Μ. Λοΐζου. Το 1991 έγινε επανεκτέλεση από τον Νίκο Παπάζογλου, και τελευταία από τον Μαχαιρίτσα και τον Πλιάτσικα.
Παρακάτω η πρώτη εκτέλεση πριν πάρει την τελική του μορφή η μουσική
Και μια από τις τελευταίες ερμηνείες από τον δημιουργό, 2 χρόνια πριν τον θάνατο του
ΣόπιλιΦ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου