Με αφορμή τα γεγονότα της 11ης Ιουλίου όπου μετά από έκρηξη σε 98 κοντέινερ με εκρηκτικά που βρίσκονταν φυλαγμένα σε στρατόπεδο της ¨εθνικής φρουράς¨ 13 άτομα έχασαν την ζωή τους και πέραν των 60 τραυματιστήκαν εκ των οποίων κάποιοι σοβαρά.Τα γεγονότα και οι επιπτώσεις τους γνωστά. Η ¨λαϊκή Οργή¨ άρχισε σιγά σιγά να ξεφουσκώνει αφού κοντεύουν και οι καλοκαιρινές διακοπές. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης και οι κάθε είδους γκεμπελίσκοι μάζεψαν της ¨γαλανόλευκες¨, σκούπισαν τα κροκοδείλια δάκρυα τους και μπήκαν στη φώλια τους. Η αστική δημοκρατία τους και το καπιταλιστικό τους κράτος πρέπει να συνεχίσουν το έργο τους. Η ¨εθνική φρουρά¨ και όλοι οι υπόλοιποι στρατοί σε αυτό το νησί για άλλη μια φορά στο απυρόβλητο.
Αλήθεια πόσοι ακόμα πρέπει να πεθάνουν εντός και εκτός των στρατοπέδων για να σκεφτούμε τον θεσμό του στρατού και τον πραγματικό σκοπό που εξυπηρετεί;
Το κράτος, με το στρατιωτικό μηχανισμό -τον αποτελεσματικότερο τρόπο υποταγής στο σύστημα εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο , καταφέρνει με την υποχρεωτική κατάταξη στα 18 , να επιβάλει στους αυριανούς πολίτες, τα τρία απαραίτητα χαρακτηριστικά του: πειθαρχία, σιωπή, μοναξιά.
Γνώριμα χαρακτηριστικά της καθημερινής επιβίωσης στη φυλακή της κοινωνίας σαν την απομόνωση, τη σεξουαλική στέρηση, η ανεπάρκεια, η μοναξιά, τα καψόνια, οι εξευτελισμοί, οι εξαναγκασμοί, η ψυχική και σωματική εξάντληση, οι απειλές και η χρήση βίας μέσα στα στρατόπεδα παίρνουν τέτοιες διαστάσεις που συντρίβουν στην πλειοψηφία κάθε δυνατότητα ελεύθερης σκέψης και αίσθησης και δημιουργούν τραυματικές καταστάσεις και φοβίες στους αυριανούς πολίτες, που θα αναπαράγουν (και θα πολεμήσουν ακόμα για) το βρώμικο σύστημα που τους σακάτεψε.
Σε ένα Νησί μερικών χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων υπάρχουν 6 συνολικά στρατοί. Οι τέσσερις από αυτούς (εθνική φρουρά , Ελδυκ, Τουρκοκυπριακή φρουρά, Τουρδυκ) για να ¨προστατεύουν¨ τα λίγα χιλιόμετρα που κατέχει ο καθένας από αυτούς και οι άλλοι δυο (ΟΗΕ, Βρετανικές Βάσεις) για τις πλάτες των μεγάλων πολεμικών μηχανών .Η αποστρατικοποίηση του νησιού είναι η μόνη μας ελπίδα. Να φύγουν όλοι οι στρατοί άλλωστε δεν υπάρχει θέμα εισβολής και επίθεσης σε ένα άοπλο λαό. Η προστασία που μας παρουσιάζουν είναι μια απάτη.
Το μεγάλο ψέμα περί εχθρού, εθνικής προστασίας, πατριώτη, αρσενικότητας και τρελού πρέπει επιτέλους να σταματήσει και στη θέση της να μπει η πραγματικότητα που είναι η προστασία των κλεφτών της αστικής τάξης, που μας παραφουσκώνουν τα μυαλά με ηθικές και υποταγές στους νόμους και τη δικαιοσύνη των αφεντικών -που κλέβουν καθημερινά τη ζωή μας. Να σταματήσει επιτέλους το παιδομάζωμα που συμβαίνει κάθε χρόνο και μας σέρνουν στα στρατόπεδα για να υπηρετήσουμε μια πατρίδα που δεν υπάρχει παρά μόνο στα μυαλά των αφεντικών και των οργάνων της εξουσίας, σακατεύοντας τα νιάτα μας. Είναι γελοίο μέχρι να προσέχουμε γραμμές που ο κάθε στρατοκράτης ονόμασε σύνορο.
Είναι ξεκάθαρο πως το μέτωπο σύγκρουσης που διαλέγουμε είναι ενάντια στο αφεντικό μας, στο λαμόγιο πολιτικό που μας κυβερνά, τους κεφαλαιοκράτες του τόπου που μας κοροϊδεύουν στα μούτρα, ενάντια στον κάθε τύπου φασίστα της διπλανής πόρτας και όχι εναντίον των απέναντι (που η αμαρτία τους είναι απλά ότι γεννήθηκαν απέναντι).
Επιτέλους αυτό το φαύλο επιχείρημα που θέλει τάχα τους ελληνοκυπρίους εργαζόμενους, εχθρούς με τους τουρκοκύπριους εργαζόμενους πρέπει επιτέλους να εκλείψει.
Κανένας εργάτης δεν έχει εχθρό εργάτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου