(Ανά - Κατά)
O Γιώργος ΤΟΥΣΣΑΣ μας προσφέρει μια ενδιαφέρον, καυστική, ανάλυση που αφορά την «πρωτοβουλία πολιτών» που καθιερώνει η Συνθήκη της Λισαβόνας και που βρέθηκε το τελευταίο διάστημα στο επίκεντρο των συζητήσεων που αφορούν την ΕΕ. Η «πρωτοβουλία πολιτών» προβλέπει τη δυνατότητα ανάληψης πρωτοβουλίας εκ μέρους πολιτών της ΕΕ, που με τη συλλογή 1 εκατομμυρίου υπογραφών θα μπορεί να ζητήσει από την Επιτροπή «να υποβάλει πρόταση έκδοσης νομικής πράξης της Ενωσης για την εφαρμογή των συνθηκών». Πιο συγκεκριμένα ο Κανονισμός στον οποίον συμφώνησαν το Δεκέμβρη του 2010 το Ευρωκοινοβούλιο και Συμβούλιο της ΕΕ προβλέπει μεταξύ άλλων ότι :
O Γιώργος ΤΟΥΣΣΑΣ μας προσφέρει μια ενδιαφέρον, καυστική, ανάλυση που αφορά την «πρωτοβουλία πολιτών» που καθιερώνει η Συνθήκη της Λισαβόνας και που βρέθηκε το τελευταίο διάστημα στο επίκεντρο των συζητήσεων που αφορούν την ΕΕ. Η «πρωτοβουλία πολιτών» προβλέπει τη δυνατότητα ανάληψης πρωτοβουλίας εκ μέρους πολιτών της ΕΕ, που με τη συλλογή 1 εκατομμυρίου υπογραφών θα μπορεί να ζητήσει από την Επιτροπή «να υποβάλει πρόταση έκδοσης νομικής πράξης της Ενωσης για την εφαρμογή των συνθηκών». Πιο συγκεκριμένα ο Κανονισμός στον οποίον συμφώνησαν το Δεκέμβρη του 2010 το Ευρωκοινοβούλιο και Συμβούλιο της ΕΕ προβλέπει μεταξύ άλλων ότι :- Η ανάπτυξη της πρωτοβουλίας εξαρτάται από την άδεια της Επιτροπής, η οποία μπορεί να μην την επιτρέψει αν κρίνει ότι η προτεινόμενη πρωτοβουλία αντίκειται στις αξίες και πολιτικές της Ενωσης, όπως αυτές ορίζονται στη Συνθήκη της Λισαβόνας.
- Σε κάθε περίπτωση πρωτοβουλίες που δεν είναι αρεστές στην ΕΕ, η Επιτροπή μπορεί να τις απορρίψει πριν καν αναληφθούν.
- Αν η πρόταση εγκριθεί, τότε οι οργανωτές έχουν στη διάθεσή τους 12 μήνες για τη συλλογή των υπογραφών. Οι κατάλογοι υπογραφών πρέπει να προέρχονται τουλάχιστον από το 1/4 των κρατών - μελών (7 χώρες) και για κάθε χώρα ο αριθμός των υπογραφών πρέπει να αντιστοιχεί στον αριθμό των ευρωβουλευτών τους επί 750.
Για τον Τούσσα είναι εμφανές ότι δεν μπορούν να γίνουν προτάσεις που να αφορούν τις ίδιες τις Συνθήκες της ΕΕ και την τροποποίησή τους. Με άλλα λόγια δεν μπορούν να γίνουν προτάσεις που θίγουν το καπιταλιστικό σύστημα εκμετάλλευσης, την «κοινωνική οικονομία της αγοράς με ελεύθερο και ανόθευτο ανταγωνισμό», όπως ορίζεται στις Συνθήκες της ΕΕ.
Παράλληλα, ο Τούσσας υποστηρίζει ότι η όλη διαδικασία οδηγεί στο φακέλωμα των πολιτών παρά σε ο,τι οτιδήποτε άλλο, αφού απαιτείται ο υπογράφων να αναφέρει τα εξής στοιχεία: πλήρες Ονομα και Επώνυμο, μόνιμη Κατοικία (οδός, αριθμός, ταχ. κώδικας, πόλη, χώρα), Ημερομηνία και Τόπο Γέννησης, Υπηκοότητα, Προσωπικό αριθμό ταυτότητας/Είδος και Αριθμός εγγράφου Ταυτότητας, ημερομηνία και υπογραφή, ενώ ο συλλέγων τις υπογραφές πρέπει να επαληθεύει τα στοιχεία. Οι κατάλογοι των υπογραφών ελέγχονται από τις κρατικές αρχές των χωρών - μελών σύμφωνα με τη νομοθεσία τους και πιστοποιούνται εντός τριών μηνών από την κατάθεσή τους.
Το σημαντικότερο όμως, όπως τονίζει ο Τούσσας, είναι ότι η Επιτροπή δεν έχει καμία υποχρέωση να προτείνει κάποια νομοθετική πρωτοβουλία και δεν έχει καμία δέσμευση για το περιεχόμενό της. Ετσι, μετά από όλη αυτή τη γραφειοκρατική διαδικασία και την αποδοχή της ολοκλήρωσης της πρωτοβουλίας, η Επιτροπή δεν είναι καν υποχρεωμένη να προτείνει νομικές ρυθμίσεις, καλείται μόνο εντός τριών μηνών να εκθέσει τα συμπεράσματά της σχετικά με την πρωτοβουλία πολιτών και να ανακοινώσει αν θα προβεί ή όχι σε ενέργειες.
Αυτή, λοιπόν, είναι η «δημοκρατικότητα» της ΕΕ που κατοχυρώνει δήθεν η «πρωτοβουλία πολιτών». Πρώτα πρέπει να δώσει την άδειά της η Επιτροπή, να είναι σύμφωνη με τις αξίες της ΕΕ και να μη θίγει τις Συνθήκες της ΕΕ. Μετά πρέπει να περάσει μια πολυδαίδαλη γραφειοκρατική διαδικασία και το φακέλωμα από τις υπηρεσίες των κρατών - μελών. Και αφού συγκεντρωθούν οι υπογραφές η Επιτροπή μπορεί να τις πετάξει στο καλάθι των αχρήστων.
Ο Τούσσας θεωρεί ότι δεν πρέπει να παραγνωριστεί το γεγονός ότι τη συλλογή ενός εκατομμυρίου υπογραφών, από περισσότερες χώρες, με τη χρήση πολλών γλωσσών, με πολλαπλούς μηχανισμούς ελέγχου των υπογραφών και των πόρων, μπορούν να αναλάβουν και να υλοποιήσουν μόνο έμπειρες οργανώσεις, με σημαντικές τεχνικές και οργανωτικές υποδομές, που θα διαθέτουν τεχνογνωσία, διεθνική οργάνωση, σημαντικούς πόρους, διαρκή και επαγγελματική απασχόληση ατόμων για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι, λοιπόν, φανερό ότι τέτοιας έκτασης πρωτοβουλίες μπορούν αναλάβουν και να υλοποιήσουν πρακτικά μόνο μεγάλες ΜΚΟ συνδεδεμένες με μονοπωλιακούς ομίλους ή επιχειρηματικές ενώσεις του κεφαλαίου, με ανάλογη κυβερνητική, κρατική στήριξη ή ανεπίσημα ακόμη και οι ίδιες οι αστικές κυβερνήσεις.
Αυτού του είδους η "πρωτοβουλία πολιτών", καθοδηγημένη και χειραγωγημένη από τους μηχανισμούς του κεφαλαίου και του αστικού πολιτικού συστήματος μπορεί να χρησιμεύσει στα όργανα της ΕΕ να παρουσιάζουν τις πιο αντιλαϊκές και αντιδραστικές επιλογές της ΕΕ και των μονοπωλίων ως δήθεν "λαϊκό αίτημα". Επιπλέον, τέτοιου είδους "πρωτοβουλίες" θα αξιοποιηθούν ώστε οι υπογραφές, τα υπομνήματα και τα παρακάλια να αντιπαρατεθούν στο οργανωμένο εργατικό και λαϊκό κίνημα, στις μαζικές μαχητικές λαϊκές κινητοποιήσεις και αγώνες, στην ποικιλία των μορφών πάλης.
Για τον Τούσσα, σήμερα είναι επιτακτική ανάγκη το διεκδικητικό πλαίσιο και οι μορφές πάλης, όπως συγκρότηση επιτροπών αγώνα, συλλογή υπογραφών, παραστάσεις διαμαρτυρίας, διαδηλώσεις, απεργίες, μέχρι τις πιο ανεβασμένες και σύνθετες μορφές που γεννά η ταξική πάλη, να υπηρετούν την ανασύνταξη και αντεπίθεση του εργατικού κινήματος, για την ενδυνάμωση της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων της πόλης και της υπαίθρου ενάντια στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και τα μονοπώλια, για να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή ευημερία.
Παράλληλα, ο Τούσσας υποστηρίζει ότι η όλη διαδικασία οδηγεί στο φακέλωμα των πολιτών παρά σε ο,τι οτιδήποτε άλλο, αφού απαιτείται ο υπογράφων να αναφέρει τα εξής στοιχεία: πλήρες Ονομα και Επώνυμο, μόνιμη Κατοικία (οδός, αριθμός, ταχ. κώδικας, πόλη, χώρα), Ημερομηνία και Τόπο Γέννησης, Υπηκοότητα, Προσωπικό αριθμό ταυτότητας/Είδος και Αριθμός εγγράφου Ταυτότητας, ημερομηνία και υπογραφή, ενώ ο συλλέγων τις υπογραφές πρέπει να επαληθεύει τα στοιχεία. Οι κατάλογοι των υπογραφών ελέγχονται από τις κρατικές αρχές των χωρών - μελών σύμφωνα με τη νομοθεσία τους και πιστοποιούνται εντός τριών μηνών από την κατάθεσή τους.
Το σημαντικότερο όμως, όπως τονίζει ο Τούσσας, είναι ότι η Επιτροπή δεν έχει καμία υποχρέωση να προτείνει κάποια νομοθετική πρωτοβουλία και δεν έχει καμία δέσμευση για το περιεχόμενό της. Ετσι, μετά από όλη αυτή τη γραφειοκρατική διαδικασία και την αποδοχή της ολοκλήρωσης της πρωτοβουλίας, η Επιτροπή δεν είναι καν υποχρεωμένη να προτείνει νομικές ρυθμίσεις, καλείται μόνο εντός τριών μηνών να εκθέσει τα συμπεράσματά της σχετικά με την πρωτοβουλία πολιτών και να ανακοινώσει αν θα προβεί ή όχι σε ενέργειες.
Αυτή, λοιπόν, είναι η «δημοκρατικότητα» της ΕΕ που κατοχυρώνει δήθεν η «πρωτοβουλία πολιτών». Πρώτα πρέπει να δώσει την άδειά της η Επιτροπή, να είναι σύμφωνη με τις αξίες της ΕΕ και να μη θίγει τις Συνθήκες της ΕΕ. Μετά πρέπει να περάσει μια πολυδαίδαλη γραφειοκρατική διαδικασία και το φακέλωμα από τις υπηρεσίες των κρατών - μελών. Και αφού συγκεντρωθούν οι υπογραφές η Επιτροπή μπορεί να τις πετάξει στο καλάθι των αχρήστων.
Ο Τούσσας θεωρεί ότι δεν πρέπει να παραγνωριστεί το γεγονός ότι τη συλλογή ενός εκατομμυρίου υπογραφών, από περισσότερες χώρες, με τη χρήση πολλών γλωσσών, με πολλαπλούς μηχανισμούς ελέγχου των υπογραφών και των πόρων, μπορούν να αναλάβουν και να υλοποιήσουν μόνο έμπειρες οργανώσεις, με σημαντικές τεχνικές και οργανωτικές υποδομές, που θα διαθέτουν τεχνογνωσία, διεθνική οργάνωση, σημαντικούς πόρους, διαρκή και επαγγελματική απασχόληση ατόμων για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι, λοιπόν, φανερό ότι τέτοιας έκτασης πρωτοβουλίες μπορούν αναλάβουν και να υλοποιήσουν πρακτικά μόνο μεγάλες ΜΚΟ συνδεδεμένες με μονοπωλιακούς ομίλους ή επιχειρηματικές ενώσεις του κεφαλαίου, με ανάλογη κυβερνητική, κρατική στήριξη ή ανεπίσημα ακόμη και οι ίδιες οι αστικές κυβερνήσεις.
Αυτού του είδους η "πρωτοβουλία πολιτών", καθοδηγημένη και χειραγωγημένη από τους μηχανισμούς του κεφαλαίου και του αστικού πολιτικού συστήματος μπορεί να χρησιμεύσει στα όργανα της ΕΕ να παρουσιάζουν τις πιο αντιλαϊκές και αντιδραστικές επιλογές της ΕΕ και των μονοπωλίων ως δήθεν "λαϊκό αίτημα". Επιπλέον, τέτοιου είδους "πρωτοβουλίες" θα αξιοποιηθούν ώστε οι υπογραφές, τα υπομνήματα και τα παρακάλια να αντιπαρατεθούν στο οργανωμένο εργατικό και λαϊκό κίνημα, στις μαζικές μαχητικές λαϊκές κινητοποιήσεις και αγώνες, στην ποικιλία των μορφών πάλης.
Για τον Τούσσα, σήμερα είναι επιτακτική ανάγκη το διεκδικητικό πλαίσιο και οι μορφές πάλης, όπως συγκρότηση επιτροπών αγώνα, συλλογή υπογραφών, παραστάσεις διαμαρτυρίας, διαδηλώσεις, απεργίες, μέχρι τις πιο ανεβασμένες και σύνθετες μορφές που γεννά η ταξική πάλη, να υπηρετούν την ανασύνταξη και αντεπίθεση του εργατικού κινήματος, για την ενδυνάμωση της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων της πόλης και της υπαίθρου ενάντια στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και τα μονοπώλια, για να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή ευημερία.
ανάκατος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου